Ondanks de Wet verplichte ggz, die dwang juist moet voorkomen, zat de nu 21-jarige Anne (niet haar echte naam) ruim zeven maanden in haar eentje opgesloten in de kliniek. Dat blijkt uit een reconstructie van Trouw.  

Annes moeder trekt aan de bel over de 'onmenselijke' manier waarop haar dochter is behandeld in het Centrum Intensieve Behandeling (CIB) in Den Haag. 'Hoe ze daar zevenenhalve maand in een cel is opgesloten en aan haar lot is overgelaten. Vooral het mens-zijn kwam niet meer aan de orde. Dat en de eenzaamheid was het meest hartverscheurende.' Ze snapt dat gedwongen zorg soms onvermijdelijk kan zijn als iemand een gevaar vormt voor zichzelf, maar een jonge vrouw zo lang opsluiten? 'Denk aan een oude, aftandse cel met op de grond een plastic matras met scheurdeken, een kubus die als tafel kan dienen en een kartonnen wegwerp-po. Geen raam, behalve een streepje glas tegen het plafond', zegt ze. Het steekt haar dat ze na verloop van tijd niet meer op bezoek mocht komen. Volgens de instelling zou de 'voortdurende communicatie met derden' (de moeder dus) leiden tot meer zelfbeschadiging. 'Ik wist niet wat ik hoorde. Juist als we belden kwam mijn dochter tot rust en ging het goed.'

Na verschillende meldingen van de moeder van Anne heeft de inspectie gesproken met zorgaanbieder Parnassia, waar het CIB deel van uitmaakt. Volgens een woordvoerder heeft de inspectie niet ingegrepen omdat de uitleg van Parnassia 'navolgbaar' was. 'In uitzonderlijke omstandigheden hebben zorgaanbieders soms geen andere mogelijkheid dan het toepassen van ernstige vormen van dwang, zoals separeren, hoe naar dat ook is.'

Naastenvereniging Ypsilon reageert verontwaardigd op het bericht. 'Schandalig. Ronduit schandalig', noemt directeur Bert Stavenuiter het. 'Zorg alleen werkt als je de verbinding weet te maken. Isoleren, of 'separeren' zoals de ggz het liever noemt, is het omgekeerde.' Hij roept het CIB op alle mogelijke expertise in te laten vliegen die nodig is om aan deze dwangsituatie een einde te maken. 'Het is heel simpel: dwang is geen zorg. We kennen de trauma`s die het oplevert, dus haal alles uit de kast. Het duurt allemaal al veel te lang!' 

MIND Ypsilon is volgens Stavenuiter altijd bereid om mee te denken als de moeder van Anne daaraan behoefte heeft. 'Zoals we dat ook doen bij andere moeders van andere Annes. Het is precies de reden waarom Ypsilon zich ook bekommert om mensen met ernstige psychische aandoeningen zelf: als de moeder van Anne niet aan de bel had getrokken, dan was er niemand die er iets van had geweten. Het mag niet zo zijn dat iemand wegkwijnt in de ggz zonder dat er mensen actief bezig zijn met alternatieven!'

Bron: MIND Ypsilon