Onze mentale gezondheid is belangrijk en het is goed dat daar aandacht voor is. Toch is het niet ondenkbaar dat alarmerende berichtgeving hierover averechts werkt, zo schrijft psychiater Christiaan Vinkers in een opiniestuk in de Volkskrant. "Is een risico van zoveel praten en schrijven over de mentale gezondheid van jongeren op scholen, universiteiten, thuis en online niet dat er een verschuiving optreedt van wat als abnormaal wordt gezien, een concept creep waarbij ook lichtere problemen worden gezien als een psychiatrische stoornis?"

Vinkers heeft het hiermee niet over de jongeren die echt een psychische aandoening hebben. "Ik schrijf dit met terughoudendheid, niet alleen omdat onbekend is hoe groot de impact van negatieve berichtgeving over mentale gezondheid precies is, maar vooral ook omdat ik weet hoeveel jongeren wel degelijk last hebben van ernstige psychische klachten, op wachtlijsten staan en soms in eenzaamheid een einde aan hun leven maken. Deze jongeren stellen zich niet aan. Ze hebben reële klachten en daarvoor is aandacht meer dan terecht. [...] Maar nu het onderwerp volop in de belangstelling staat, moeten we ons afvragen of hoe we erover praten en schrijven invloed heeft op onze perceptie en ervaringen. Kan een verkeerde interpretatie van negatieve berichten leiden tot veranderingen in zelfbeeld en gedrag, die uiteindelijk per saldo nadelig zijn?"

In een bericht op LinkedIn reageert MIND dat al die aandacht voor psychische gezondheid wél zo gezond is, maar dat wel goed moet worden gekeken op welke manier we er aandacht aan besteden. "Door mensen góed te informeren, zijn zij ook beter in staat om de ernst van klachten in te schatten. En weten zij beter óf, hoe en wanneer ingrijpen noodzakelijk is. Aandacht en betrouwbare informatie zijn hard nodig. Die mensen bewust maken, zonder aan te praten."

Bron: Volkskrant / MIND