Bijstandsgerechtigden die nadenken over wat ze wel en niet vertellen over hun psychische problemen, hebben dubbel zoveel kans op het vinden en behouden van een nieuwe baan. Dat blijkt uit het promotieonderzoek van Kim Janssens.

Ruim 150 Brabantse bijstandsgerechtigden met psychische problemen deden in 2018, 2019 en begin 2020 mee aan een onderzoek. De opzet was simpel. De helft van de deelnemers door een willekeurige loting gekozen werd geïnformeerd over wat de mogelijke gevolgen zijn van hun mentale problemen wel of niet bespreken bij het zoeken naar een baan. Deze groep werd ook aan het denken gezet over tegen wie en op welk moment ze zon onderwerp het beste kunnen aansnijden.

De andere helft kreeg die tips en informatie niet. Wat blijkt? Van de eerste groep vonden twee keer zoveel mensen een baan, die ze ook een jaar later nog hadden. Daarmee laat het onderzoek zien dat niet de psychische problemen zelf, maar hoe je daarover praat, op welk moment en met wie bepalend is voor de kans op een baan.

Zelf noemt de onderzoeker de uitkomst spectaculair, zeker omdat het merendeel van de deelnemers al een jaar of langer in de bijstand zat. En we weten dat hoe langer iemand in de bijstand zit, hoe moeilijker het is om werk te vinden, zegt Kim Janssens, inmiddels gepromoveerd en werkzaam als senior onderzoeker bij Tranzo, een onderzoeksinstituut dat onderdeel is van Tilburg University.

Een van de tips die de groep die meedeed aan het experiment kreeg, is dat het vaak niet zo handig is om al tijdens een eerste gesprek over een diagnose te beginnen. Uit onderzoek blijkt dat iemand met bijvoorbeeld autisme beter niet kan zeggen ik heb autismemaar ik heb behoefte aan duidelijkheid over welke taken ik op een dag moet uitvoeren.

Bron: Trouw, auteur: Barbara Vollebregt