Caroline de Bes en Ilse Westerhoff, twee inwoners uit Beverwijk, willen een ondersteunend netwerk opzetten voor mensen die zelf te maken hebben met suïcidaliteit en hun naasten. Ze dromen ervan om in Beverwijk een veilige plek te creëren, waar mensen zonder schaamte kunnen aankloppen. "Ik wil mensen behoeden voor wat mij als naaste is overkomen."

Carolines dochter kampte met suïcidale gedachten, terwijl Ilse zowel in haar werk als privé regelmatig met dit onderwerp te maken heeft. De dames zetten zich al geruime tijd in als familie-ervaringsdeskundigen: Caroline bij Stichting Aurora en Ilse bij Stichting Suïcide Preventie Centrum. Via dat centrum kwamen zij met elkaar in contact.

Het tweetal werkte al eerder samen aan de actie van 113 Nederland om 'Ik zie je'-plaquettes met QR-codes op bankjes te bevestigen, als uitnodiging om over suïcidaliteit te praten. Ze beseffen dat meer nodig is dan alleen de plaquettes en besloten daarom over te gaan tot actie.

Inloopplek

Caroline en Ilse geloven sterk in de waarde van professionele hulp en warme, informele steun van ervaringsdeskundigen in de buurt voor de betrokkenen, hun naasten en nabestaanden.

Daarom willen ze graag een zogenoemde 'inloopplek' voor onder meer jongeren, hun omgeving en lotgenoten. Hier willen ze activiteiten aanbieden en een veilige plek creëren waar openlijk kan worden gepraat en waar een begeleider aanwezig is om - indien nodig - te ondersteunen bij het vinden van professionele hulp."

Behoeftes

"Er is nu een gat tussen de behoeftes van mensen in deze situatie en de zorg die wordt aangeboden", concludeert Ilse. Dat geldt bijvoorbeeld voor jongeren die 18 jaar worden, en van wie dan de intensieve begeleiding stopt. "Sommige jongeren vallen vanaf hun 18e in een gat als de jeugdhulp ineens stopt ", legt Ilse uit.

De dames erkennen de schaamte die vaak rondom het onderwerp suïcidaliteit hangt. "Het toegeven en vertellen aan mensen die jou dierbaar zijn dat je het leven moeilijk vindt en overweegt eruit te stappen, is een hele grote stap", vertelt Caroline. "Terwijl het onderwerp bespreekbaar maken ontzettend belangrijk is."

Volgens de dames is daarnaast te weinig oog voor naasten. "Bij de GGZ is vaak de gedachte dat naasten betrokken moeten worden bij het herstelproces van de cliënt, maar daarbij wordt voorbij gegaan aan het feit dat naasten het ook niet makkelijk hebben", vertelt Ilse.

Caroline heeft persoonlijk ondervonden dat het voor de omgeving ook lastig is om je weg te vinden. "Je moet als naasten voor jezelf zorgen, overeind blijven. Ik wist niet hoe ik dat moest doen."

Caroline geeft aan dat het haar destijds zou hebben geholpen als zij als naaste meer ondersteuning had gekregen om met de situatie om te gaan. "Ik wil niet dat anderen overkomt wat mij ooit is overkomen, vandaar ons initiatief. Door juist de ondersteuning te geven die zíj nodig hebben, help je indirect ook degene met suïcidale gedachten", zegt Caroline.

Momenteel zijn de dames druk bezig met verschillende initiatieven om suïcidepreventie in Beverwijk onder de aandacht te brengen. Zo hebben ze een Facebookgroep opgericht en bouwen ze aan een regionaal netwerk.

Ook organiseren de dames de komende tijd verschillende evenementen, zoals bij Walk into the Light in Wijk aan Zee op 10 september. "We hopen daar mensen in beeld te krijgen die zelf suïcidale gedachten hebben of, net als wij, het beroepsmatig of in hun omgeving hebben meegemaakt", zegt Caroline.

Bron: NH Nieuws

Tekst en beeld: Doris van Baar