De muppetshow in mijn hoofd is weg! Ik hoor geen stemmen meer in mijn hoofd. Hoe kan dat nou? Sinds een week of 3 is het stil. Ineens, maar pas na een week of 2 had ik het door.

Het is dinsdag, ik zit in de auto. Ik ben onderweg naar kantoor en neem in gedachten mijn dag door. Ik hoor maar 1 stem, mijn gedachten. Deze kan ik sturen, ik heb hier de regie over. Waar is mijn muppetshow?

Ik denk na en probeer te achterhalen wanneer ik ze voor het laatst hoorde. Dat is toch minimaal een week of 2 geleden. Of misschien langer, ik weet het niet meer. Ik schiet vol, tranen lopen over mijn wangen. Was de muppetshow dan trauma gerelateerd?

Mijn vroegste herinnering aan stemmen in mijn hoofd was toen ik op de basisschool zat. Ik lag in bed en hoorde verschillende stemmen. Eentje was me aan het jennen; "Na, na ,na ,na ,na, na." De rest praatte erdoorheen.

Ik dacht dat het normaal was, dat iedereen dat had. Tegen de tijd dat ik ontdekte dat niet iedereen stemmen in zijn hoofd had, durfde ik er niet over te praten. Ik schaamde me. Ik had stemmen in mijn hoofd, dus ik was gek.

Een paar weken geleden besprak ik de muppetshow met mijn psychotherapeut. Ik heb er tijdens mijn therapie geen aandacht aanbesteed, want ik had er "geen last" van. Het was zo normaal, het hoorde nou eenmaal bij mij.

Ik had altijd het gevoel dat ik bekeken werd, met alles wat ik deed. Ken je die 2 oude mannetjes van de muppetshow, die op het balkon zitten? Die hebben toch overal wat op aan te merken? Dat zat in mijn hoofd, de hele dag door.

Deze stemmen hadden altijd kritiek. Ik deed het niet goed, ik was niet goed genoeg. Ik faalde keer op keer. Als ik dit zo schrijf, besef ik me dat dat vanuit mijn jeugd komt.

Ik ben de stemmen gaan zien als de muppetshow, dan leek het nog grappig. Eigenlijk was het alles behalve grappig, maar ik was er inmiddels zo aan gewend. Ik praatte er weinig tot niet over. De schaamte was te groot. Die schaamte was opnieuw een bevestiging, ik ben niet goed genoeg.

En nu? Het is stil, ze zijn weg. Blijven ze weg? Ik heb geen idee. Was het trauma gerelateerd? Misschien, ik weet het niet. Mis ik de stemmen? Soms, als ik me er ineens bewust van ben. Ze waren zo lang aanwezig, ik ben met ze opgegroeid.

Gisteren probeerde ik ze te horen. Ik was aan het schoonmaken en ik probeerde ze te horen. Niets, noppes, nada. Ik ben alleen met mijn gedachten, de muppetshow is weg.

Soms mis ik mijn oude ik, ik kende haar door en door. Met elke stap die ik doe in herstel, moet ik opnieuw aan mezelf wennen. Ik ken deze nieuwste versie nog niet, maar ik weet dat ze de moeite waard is.

Ze is een doorzetter, een vechter en ik ben zo trots op haar! Misschien heb ik daarom de muppetshow niet meer nodig. Ze mogen met pensioen, ik kan het nu zelluf!

#mijnlevenbegonpastoenikstopte #traumaverwerking #trauma #stemmeninmijnhoofd

Vanessa van Egeren