Mijn seksleven is van jongs af aan prestatiegericht geweest, omdat ik me toen nog niet bewust was van het vroeg in mij gewortelde reddersgedrag ten opzichte van mijn ouders. Mijn moeder had een bipolaire stoornis, en ik wilde de perfecte dochter voor mijn vader zijn. Zo ontwikkelde ik pleasegedrag.

Naast prestatiedrang had ik verlatingsangst en angst om niet gezien te worden. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik het genot van de ander op nummer één zet. Me overgeven aan een ander lukt nauwelijks, en ik besloot dat opwinding ervaren en fysiek (stevig) aangeraakt worden genoeg waren. Nogal wat mannen vonden het - om hun ego te strelen - belangrijk om me een orgasme te bezorgen. Als pleaser, heb ik dan ook geregeld fakegedragvertoond, iets wat ik nooit helemaal heb afgeleerd. Sinds enkele jaren is mijn seksleven in rustiger vaarwater gekomen.

Op mijn vijfentwintigste kreeg ik mijn eerste bipolaire ontregeling. Toen ik manisch was en opgenomen tekende ik mijn seksuele fantasieën op grote vellen papier. Die hing ik op in de gangen van de afdeling. Ik was ervan overtuigd dat de artsen door mijn talentvolle werk getriggerd zouden worden. Achteraf was het een wanhopige poging om gezien te worden. Mijn hoge libido ten tijde van mijn manie dreef me naar de slaapvertrekken van de dienstdoende artsen om daar met mijn toenmalige vriend stiekem te vrijen. Daarachter zat natuurlijk ook de angst dat hij me zou verlaten. Met mijn angsten had ik toentertijd nauwelijks contact, een goede bodem voor het ontstaan van psychosen. Gedurende mijn eerste psychotische depressie was ik er bij opname van overtuigd dat pooiers me op zouden komen halen toen mijn poging tot zelfdoding mislukt was. Seks was een groot thema in mijn leven.

Gedurende mijn werkzame leven - in de zorg en in het verpleegkunde-onderwijs - besteedde ik geregeld aandacht aan het thema seksualiteit. Enerzijds om mezelf te bevestigen, anderzijds omdat ik vond en nog steeds vind, dat seks te veel in de taboesfeer zit waardoor mensen in de kou komen te staan. Ik zette me in voor de privacy van opgenomen mensen, zodat zij niet stiekem in artsenkamertjes hoefden te vrijen. Of ik leerde patiënten met een seksuele ontremming omgaan met seksuele hulpmiddelen, zodat zij anderen niet meer lastigvallen. Ook zorgde ik dat verpleegkundestudenten grensoverschrijdend gedrag van collega`s en patiënten durven te delen en trainingen geven hoe hiermee om te gaan.

Negenenvijftig ben ik nu. Langzamerhand laat ik mijn prestatiedrang los, gaat de storm in me liggen. Daarbij is een lage lithiumspiegel behulpzaam. Lekker seksueel opgewonden zijn waardoor ik de wereld kon vergeten of juist het gevoel kreeg dat ik de wereld aankon, dat mis ik soms. Daarentegen vult mijn midden zich met subtiele gevoelens. Intimiteit met mijn echtgenoot, de nabijheid met mezelf en de ander ervaren, genieten van lepeltje-lepeltje in bed en hand-in-hand muziek luisteren. Adriaan van Dis verwoordde het eens zo: dat geprop is niets voor mij, elkaar aan het oor likken dat is toch veel lekkerder?

Zo lang mijn pleaser nog op de loer ligt, staat het ontginnen van mijn midden voorop. Wanneer dit gebied ontgonnen is laat ik me verrassen.

Liz